ازدواج در فرهنگ ایرانی
از طریق خانواده شکل می گرفت
و در فرهنگ غرب با دوسنی مرد و زن عملی می گردد
اما اکنون این دو فرهنگ در ایران اسلامی معجونی را ایجاد کرده است
که نه شباهتی به فرهنگ ایرانی و نه غربی دارد
و جالب آنکه آن را به اسلام هم نسبت می دهیم
فرهنگ ازدواج از منظر اسلام هنوز شناخته شده نیست
و مشکل اصلی بشر نیز دور افتادت از مبنای فطری خویشتن است
اما در ایران مشکل ازدواج فراتر از مرزهای واقعی است
واقعیت اینست که در ایران از یک سو اختیار به دختر و پسر داده می شود
و از سوی دیگر حق تصمیم گیری مثل گذشته در اختیار پدر و مادر است
در حالی که اسلام پدر و مادر را بعنوان مشاور ازدواج فرزند قرار داده است
و تصمیم گیری اصلی با خود زوجین می باشد
حتی نخواستن می تواند باعث باطل شدن عقد گردد
البته در خصوص دختری که برای بار اول می خواهد ازدواج کند
در شرایطی خاص اذن پدر را لازم دارد
اما در بقیه موارد چنین نیست
همچنین ازدواج موقت یا تعدد همسر برای مرد
احکام ویژه ای دارد
باید فرهنگ ازدواج را از نگاه دین شناخت
و آن را درجامعه پیاده نمود
تا الگویی برای همگان در همه جای جهان گردد